Miałem kiedyś kota. Był trochę podobny do mnie. Nie lubił ludzi. Tyle że okazywał to w sposób bardziej zdecydowany niż ja. Siadał w progu pokoju i obserwował. Gdy mój gość wstawał i na swoją zgubę kierował się w kierunku lodówki, kot wkraczał do akcji. Krzyk, pot, krwotok. Kilka osób, które odważyły się mnie odwiedzić, wciąż mają blizny w okolicy łydek. Kota już nie mam, ale do obcych czworonogów podchodzę z pewną rezerwą. Dlatego wiadomość o pierwszej w Warszawie kawiarni z kotami wzbudziła we mnie mieszane uczucia. Że nie każdy rzuca się na ludzi, to wiem, ale jest też kilka innych kwestii, które budzą wątpliwości. Kłaczek w kawie? Żwirek w cieście? Już nie mówiąc o tym, że niektóre koty lubią pokazać, że twoja torba tak naprawdę należy do nich. I dają to poczuć.

Miau Cafe powstało na Woli, w okolicy, w której kilka lat temu wyrosły osiedla, a wcześniej były jedynie zagony i swojski budynek MPO. W tym samym lokalu na ulicy Zawiszy już kilku właścicieli próbowało swoich sił. Efekt był podobny – puste stoliki. Receptą na frekwencję okazały się koty. W sobotnie wczesne popołudnie w Miau jest spory tłumek, który rozsiadł się przy kilku stolikach. I to mimo niezbyt dużej kawiarnianej oferty. Wybór ogranicza się do standardowych kaw (espresso – 9 zł, latte – 12 zł) i kilku ciast.

Ale to nie one są tutaj najważniejsze. Atrakcję stanowią zwierzęta, rządzące niepodzielnie w drugim pomieszczeniu kawiarni. Mają tu drapaki, różne posłania i niedostępną dla ludzi antresolę. Na kotach ani goście, ani rozrywki nie robią specjalnego wrażenia. Jeden drzemie na wysoko zawieszonej półce, drugi siedzi tyłem do gości, a trzeci leży pod stolikiem. Na straży spokoju zwierzaków stoi opiekun – zaczepiać ich nie wolno. Ale o mnie jeden nawet się otarł. Miau Cafe to sympatyczna kawiarnia, ale mam nadzieję, że właściciele podupadających restauracji nie uznają, że za pomocą kotów poprawią swoje obroty. Aha, kawa była bez żwirku.