Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski zaprasza na projekcje filmowe i rozmowy z udziałem Anaís Córdovy-Páez i Krystyny Jędrzejewskiej-Szmek. Podczas premiery poznamy filmy szamańskie, perspektywę osób w tranzycji i kino tworzone społecznościowo. Artystki, których filmy zostaną wyświetlone, reprezentują kraje Południa: Meksyk, Chile, Brazylię, Hiszpanię i Kolumbię. Poruszają tematy ekologii, feminizmu i antykapitalizmu. Posługują się różnymi estetykami, językami i metodami. Oddają głos kobietom i opowiadają ich historie, wpisując je w kontekst mitów i cykliczne rozumienie porządku natury.
Pokazy filmów i dyskusja odbędą się w dniach: 26 i 27/11/2024 o godzinie 19:00.
Pierwszy dzień: Opowiadanie snów – obejmuje pięć eksperymentalnych filmów krótkometrażowych, które krążą wokół rytualności, spekulacji i cielesności.
Coyolxauhqui (Colectivo Los Ingrávidos, 2017). Poruszające ujęcie tematu kobietobójstwa na meksykańskiej prowincji. Film przedstawia rozczłonkowanie azteckiej bogini księżyca Coyolxauhqui przez jej brata Huitzilopochtli, boga słońca, rytualnego mordu i wojny. Wizualny poemat o cyklicznej naturze tradycyjnych mitów i rytuałów.
Wüfko (Neyen Pailamilla, 2019). Przemierzając rodzinny las, znajdujemy Wüfko, naturalne źródło krystalicznej wody, miejsce wilgotne i pełne zieleni. Na brzegu rośnie stare i grube drzewo triwe. Tak zaczyna się sen Gabrieli, który ujawnia jej głęboką więź z tym terytorium. Film autorstwa queerowej artystki z plemienia Mapuczów, która pracuje z formatami performatywnymi i audiowizualnymi.
Porcos Raivosos (Isabel Penoni i Leonardo Sette, 2012). Film jest efektem inicjatywy, która zaczęła się jako antropologiczny projekt badawczy dotyczący tradycyjnych przedstawień rytualnych w społeczności Cuicuro, a później przekształciła w długoterminową pracę nad sztuką teatralną współtworzoną razem z tą społecznością. Osnową całości jest najważniejszy mit kobiet – mit hiperkobiet, Jamurikumalu.
Ciałko dotykowe (Laura Ibanez Lopez, 2022). Ciałku dotykowemu (łac. corpusculum tactus) zawdzięczamy doświadczanie materii. Receptory skoncentrowane w opuszkach palców, na stopach, wargach czy języku, wrażliwe na nacisk i niskie częstotliwości pozwalają nam czuć muśnięcia dłoni, drżenie drugiego człowieka, szept, pocałunki… Projekt Corpúsculos to wejście do kosmosu, w którym wnętrze i zewnętrze ciała się zderzają, mieszają i stapiają ze sobą. Corpúsculos to eksperyment, hołd i lekcja.
Jutro to pałac na wodzie (Juanita Onzaga, 2022). Świadomy sen, psychologiczna opowieść science fiction o Sybille, ostatniej żyjącej osobie na planecie, na której nie ma już wody. Sybille wędruje po wyschniętych krainach, doświadczając dziwnych wizji. Komunikują się z nią byty o pamięci potężniejszej niż ludzka. Jak przekonać ducha wód, aby powrócił na ziemię?
Drugi dzień: Ekstraktywizm – obejmuje jeden współczesny eksperymentalny film krótkometrażowy oraz odrestaurowany pełnometrażowy film kultowej dokumentalistki z Kolumbii, Marty Rodriguez, nakręcony w 1988 roku.
Petroporn i litoporn (Isabel Torres, Ana Edwards, Lucía Egaña – grupa CENEx, 2017). Dzienniki pornografii i ekstraktywizmu to dziki notatnik, seria poetycko-heretyckich esejów wizualnych o afektach rodzących się na styku terytorium i jego przedstawienia. Członkowie grupy CENEx odrzucają oficjalną historyczność. Robią to poprzez stosowanie intuicyjnych metodologii i narracji, która podkreśla niestrudzone i nieczułe zasysania i perforacje w pornograficznej wizji neoliberalnego wydobycia ropy naftowej i litu.
Miłość, kobiety i kwiaty (Marta Rodríguez, Jorge Silva, 1988). Kręcony przez pięć lat dwuczęściowy dokument kolumbijskiego duetu Marta Rodríguez – Jorge Silva, ujawniający szkodliwe warunki, w jakich pracują osoby zatrudnione przy uprawie kwiatów na sawannie pod Bogotą. Film opowiada o kolumbijskim przemyśle kwiaciarskim, o zachodnim popycie na goździki z tego kraju oraz o licznych naruszeniach praw pracowniczych i humanitarnych, jakich dopuszczają się w Kolumbii zagraniczne firmy starające się ten popyt zaspokoić. Marta Rodríguez jest pionierką latynoamerykańskich filmów dokumentalnych.
Zdjęcia i źródło: Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski
