Lekki, momentami urokliwy i zabawny film o poważnych, bliskich wielu osobom sprawach.
Áronowi, głównemu bohaterowi węgierskiego filmu „Sens życia oraz jego brak”, niedługo stuknie trzydziestka. Jego jedynym kapitałem jest bogata wyobraźnia, która sprawia, że nie do końca uwzględnia on istnienie rzeczywistości. Zagubiony, nieporadny, utrzymywany przez nadopiekuńczych rodziców, pod presją otoczenia próbuje dorosnąć i skończyć żywot Piotrusia Pana. Jako absolwent filmoznawstwa, który w swoim już dość długim życiu nie przepracował ani minuty, ma z tym duży kłopot. Chętniej bawi się przypadkowo odnalezionym pluszowym misiem z dzieciństwa, niż wysili, by napisać CV, a co dopiero pójść na rozmowę kwalifikacyjną. Nie pomaga mu również to, że niedawno odeszła od niego dziewczyna i nijak nie może o niej zapomnieć. Pocieszenia szuka wśród kolegów, z którymi spędza upojne noce w pubach, co kończy się kolejnymi kłopotami i lekkomyślnymi decyzjami.
W „Sensie życia oraz jego braku” kuleje niestety jego artystyczna strona. Utrzymany w stylu kina niezależnego bywa warsztatowo równie nieporadny jak jego główny bohater. Anarchizująca forma filmu – mieszanka kina społecznego z realizmem magicznym i dodatkami takimi jak znany z filmów dokumentalnych motyw gadających głów – mogłaby być zaletą, jednak za dużo tu dosłowności i przesady. Daleko mu do wdzięku podobnych dzieł o względnie młodych outsiderach, które powstały w ostatnich latach, jak amerykańskie „Frances Ha” czy niemieckie „Oh, Boy!”. Jednak jako propozycja na wakacyjny wieczór w kinie sprawdzi się dobrze. Zresztą jest letni także w innym znaczeniu tego słowa – film ten ani grzeje, ani ziębi, ale za to na pewno rozbawi.
„Sens życia albo jego brak” („Van valami furcsa es megmagyarazhatatlan”)
obsada: Áron Szentesi, Miklós Hamza, Bálint Györvári
Węgry 2014, 96 min
Aurora Films, 10 lipca
Zobacz także:
Wzorcowa przedstawicielka pokolenia Y. 27-letnia wagarowiczka, z dala od kredytów, briefów i zobowiązań. Czasem pracuje, głównie bywa, a tam, gdzie bywa, jest pijana, dowcipna lub pretensjonalna. Czytaj więcej>>
„O dziewczynie, która wraca nocą sama do domu”
„O dziewczynie…” to wypływający z osobistych doświadczeń manifest wampirycznego girl power i jeden z najbardziej pomysłowych filmów o dorastaniu, które w ostatnich latach trafiły do kin. Czytaj więcej>>
„Flying Lessons” to być może pierwszy od dawna album nagrany w całości przez białasów, na którym udało się zamknąć ten hermetyczny, znany zazwyczaj jedynie czarnoskórym muzykom groove. Czytaj więcej>>
